به گزارش پورتال
خبري كاشان؛ دکتر دانشور عضو هيات علمي گروه مغز و اعصاب
دانشگاه علوم پزشکي کاشان U به مناسبت 24 مهر تا 2 آبان، هفته صرع در اين خصوص افزود: صرع يا اپيلپسي (epilepsy) عبارت است از مجموعهاي از حملات تشنجي مزمن. تشنج به هر نوع تخليه
الکتريکي غير طبيعي سلول هاي مغزي که مانع عملکرد طبيعي مغز شود، گفته مي شود.
حملات تشنج ممکن است شديد يا خفيف باشد، در
موادر شديد هوشياري فرد از دست مي رود و غالبا با حرکات لرزشي دست و پا يا سفتي
اندام ها و گاز گرفتگي زبان همراه مي شود. اما در حملات خفيف ممکن است فقط براي
مدت کوتاهي ارتباط بيمار با محيط اطراف قطع يا محدود گردد و حرکات غير اردي مانند
ملچ و ملوچ کردن داشته باشد و يا با علايم موضعي مانند درک بوي نامطبوع؛ ديدن جرقه
هاي نوري، تظاهرات حسي نامعمول يا تجربه هاي هيجاني و توهمات کوتاه مدت همراه
باشد. معمولا حملات تشنج طي يک تا دو دقيقه قطع مي گردد پس از خاتمه تشنج بيمار
معمولا گيج و خواب آلود است؛ در اين دوره ممکن است علايمي مانند سردرد نيز با بيمار
همراه گردد و معمولا طي نيم ساعت و ندرتاً تا 4 ساعت بيمار به عملکرد طبيعي برمي
گردد. در اين مرحله در اغلب موارد بيمار چيزي از حمله تشنجي را به خاطر نمي آورد.
در بيشتر موارد (حدود 60 درصد) دليل صرع نامشخص
است ( که در اين موارد بيشتر عوامل ژنتيکي، نقايص آنزيمي گيرنده هاي مغزي و کانال
هاي يوني داخل سلولي نقش دارند) اما صرع در برخي افراد به دليل آسيب هاي مغزي،
سرطان مغز، و سوء مصرف دارو و الکل، عفونت هاي مغز و عفونت در پرده هاي اطراف مغز
و دلايل ناشايع ديگر ايجاد ميشود.
حدود يک درصد از جمعيت مردم جهان (۶۵ميليون
نفر) صرع دارند و تقريبا 80 درصد موارد در کشورهاي در حال توسعه روي ميدهند. صرع
در افراد مسنتر رايجتر است. در کشورهاي توسعه يافته، شيوع موارد جديد بيشتر در
نوزادان و سالمندان است؛ در کشورهاي در حال توسعه اين بيماري در کودکان بزرگتر و
بزرگسالان جوانتر ديده ميشود، که دليل آن شيوع بيشتر آسيب هاي ناشي از تصادفات و
حواث ناشي از ضربه به مغز، عفونت هاي مغز و پرده هاي اطراف مغز است. حدود ۵تا 10
درصد از تمامي افراد، يک حمله بي دليل تا سن ۸۰ سالگي را تجربه مي کنند.
براي تشخيص صرع از نوار مغز و براي بررسي علت
آن از تصوير برداري هايي مانند ام آر آي مغز کمک گرفته مي شود.
براي درمان حملات تشنج از دارو استفاده مي شود.
داروها نيمه عمر مشخصي دارند که بر اساس مدت پايداري دارو در خون بايستي به صورت
روزانه يک بار تا روزي 3 مرتبه استفاده شوند. براساس نوع تشنج، سن و جنس بيمار
انتخاب دارو صورت مي گيرد. خوشبختانه امروزه داروهاي ضد تشنج متنوعي با قدرت ضد
تشنجي بالا در دسترس است که مصرف برخي از آن ها در طي دوره بارداري و شيردهي اثرات
زيادي بر جنين ندارد.
از علل شايع عدم کنترل تشنجات بيماران، مصرف
نامنظم دارو است. بي خوابي و گرسنگي در تشديد حملات تشنجي نقش شناخته شده اي
دارند.
در صورت مواجهه با بيمار مبتلا به تشنج بايستي
وسايل آسيب زا را از اطراف بيمار دور کرد و به دقت سير علايم باليني بيمار را
نظاره کرد. همان طور که ذکر شد تشنج حداکثر 1-2 دقيقه ادامه دارد و عدم تنفس بيمار
در طي اين مدت آسيبي به وي وارد نمي کند لذا باز کردن دهان بيمار با کمک انگشتان يا
وسايلي مانند قاشق فرو کردن پارچه در دهان نه تنها کمکي به بيمار نمي کند احتمال
آسيب دهاني بيمار، کنده شدن دندان ها و خفگي بيمار را افزايش مي دهد. پس از قطع
حمله تشنج بيمار را به دست چپ بچرخانيد تا درصورت استفراغ محتويات معده وارد ريه بيمار
نگردد.
در حدود 60-70 درصد بيماراني که به مدت 3 تا 5
سال تشنج نداشته اند و ام آر آي مغز بيمار نرمال است ميت وان با احتياط و تدريجاً
داروي بيمار را قطع کرد. صرع براي هميشه قطع مي ماند اما در درصدي از بيماران لازم
است درمان مادام العمر ادامه يابد.