«استاندار گفت: كاشان چه خبر است؟ گفتم مردم سه درخواست
دارند. نخست آب است، فرماندار بومي مي خواهند و سومين مطالبه مردم براي تأسيس
استان كاشان است.»
اينها بخشي از
سخنان ‹‹ عليرضا جوادي›› فرماندار سابق
كاشان در مراسم تكريم و معارفه فرماندار و در حضور دكتر زرگرپور استاندار اصفهان
بود كه در سالن آمفي تأتر دانشگاه علوم پزشكي كاشان مطرح شد.
انتخاب سي و يك
امين فرماندار كاشان از ابتدا و چهاردهمين بعد از انقلاب به همين راحتي ها هم
نبود. كاشان و به خصوص مطبوعات مكتوب و مجازي سالي پرفراز و نشيب پشت سر گذاشت تا
فرماندار بومي و مورد علاقه خود را در جايگاه فرمانداري ويژه شهرستان به نظاره
بنشيند.
يادداشت نويسان
عرصه رسانه پيش قراولان مطالبات مردمي بودند كه تحقق فرماندار بومي را به عنوان
نمادي از توجه استان نشينان به درخواست هاي به حق تلقي كرده و بر آن پا مي فشردند
و محاسن آن را يكي يكي بر مي شمردند.
اين اقدام و پيگيري
هرچند ديرهنگام در ميدان سياست کاشان رخ نمود ولي ضرورت داشت تا به عنوان اولين
درس از مردمان استان مشق درخواست مطالبات را تا تحقق آن تمرين کنيم.
* درخواست هاي
مردم از فرماندار كه در رسانه ها منعكس شد
درخواست هاي
مردمي را مي توان در خلال يادداشت هايي ديد كه در آن مقطع زماني در رسانه هاي
كاشان منتشر شد و به عنوان برگي از تاريخ اين خطه ماندگار گشت.
با مروري گذرا در مي يابيم سرفصل مطالبات مردمي
از فرماندار ويژه شهرستان كاشان عبارت بود از : بيتوجهي به سهم خواهي افراد و
گروهها ، احترام به ذخاير معنوي شهرستان ، توجه به نظرات نماينده مردم در تصميم گيري
كلان شهرستان، توجه به حل بحران بيآبي منطقه ، حمايت از پروژههايي كه به منظور
تسهيل ترافيک شهري تعريف مي گردد و توجه و نگرش نو به گردشگري کاشان
موضوع با اهميت
ديگري كه در آن برهه زماني مطرح و برجسته گرديد موضوع كشاورزي شهرستان بود. و اين
گونه عنوان شد كه «تکليف خود را با کشاورزي کاشان مشخص کنيم» و گفته شد: «بسيار
گفته شده است که کاشان از بيآبي در رنج است. همايشهاي ريز و درشت بحران آب
برگزار ميگردد. ميلياردها تومان صرف انتقال آب از دوردست به منطقه ميشود ولي در
جهت مخالف آن مسئولاني در حوزه کشاورزي منصوب ميشوند که در معيت فرماندار ستاد
توسعه کشاورزي تشکيل ميدهد.
متوليان آب،
اساتيد دانشگاه و صاحب نظران در طول سال فرياد ميزنند که برداشت ثانيهاي ۱۳هزار
ليتر از منابع زيرزميني در دشت کاشان و هدر دادن پاي محصولاتي که توجيه اقتصادي
ندارد کاري بس عبث و نادرست است ولي چنانچه فرماندار معتقد به اين امر نباشد تمام
اين اظهارات در حد حرف ميماند و بس.
* انتخاب
فرماندار بومي به عنوان چاره مشكلات مطرح شد
مرور بخش ديگري
از يادداشت ها و مطالب منتشر شده در آن برهه گذار بازگو كننده آن است كه تأكيد بر
انتخاب فرماندار بومي نه از جهت منيت هاي خودخواهانه است بلكه ضرورت ها ايجاب مي
كند كه بر اين درخواست پاي فشاريم. توجه شما را به بخشي از اين استدلال كه در
تاريخ فروردين ماه 93 در رسانه هاي كاشان منتشر شده است جلب مي كنيم:
‹‹ اگر به کرات
گفته ميشود که کاشانيها فرماندار بومي ميخواهند نه از سر اين است که آرزو به دل
باشند تا فرمانداري از شهر خودشان بر اين جايگاه تکيه زند بلکه معتقدند کسي که اهل
کاشان باشد قطعاً با موارد فوق الذکر به خوبي آشنا بوده و در تصميم گيري ها،
مصالح شهر را بر اساس آن مورد توجه قرار خواهد داد.››
اكنون كه آرزوي
مردم كاشان با انتخاب فرماندار بومي، متخصص و پرانرژي برآورده شده است فرصتي با
ارزش در اختيار مردم كاشان قرار گرفته است تا مشكلات بزرگ را يكي يكي با محوريت
فرماندار بومي حل و رفع نموده و كاشان بزرگ را در فكر ، انديشه و عمل محقق سازند.
* تأكيد
صدرائيه بر همگرايي و هم افزايي همه قابليت ها
صدرائيه در
حالي كه هنوز مديرعاملي آبفاي سيستان و بلوچستان را در اختيار داشت و تكليف
فرمانداري كاشان مشخص نشده بود در گفتگوي
با
پورتال خبري کاشان به مشکلات و موانع توسعه کاشان
اشاره کرده و مي گويد: تنها راه پيشرفت روزافزون کاشان تحقق همگرايي و همدلي همه
افرادي است که به نوعي قدرت تأثيرگذاري دارند.
وي با تأکيد بر اينکه مهم نيست چه افرادي در جايگاه
مديريت شهري قرار ميگيرند تأکيد مي کند: مهم آن است وقتي شخصي حاضر به پذيرش
مسئوليت شد همه گروهها و افراد پشت سر او قرار گرفته و باعث شتاب دادن به قطار
توسعه و پيشرفت آن شهر مي شوند.
صدرائيه مي
داند كه براي اين كه بتواند در اتوبان بزرگ توسعه و پيشرفت كاشان پيشتازي كند
ضروري است تا از كوچه آشتي كنان بگذرد. كوچه اي كه مي بايست در آن منيت ها قرباني
گشته و فكرهاي كوچك و سليقه ها به كناري نهاده شده و قابليت هاي مردم و منطقه براي
اهداف بزرگ و كلان جمع گردد.
برگزاري اولين
نشست تخصصي چالش هاي و فرصت هاي سرمايه گذاري در کاشان جداي از نقاط ضعفي و
اشکالاتي که بر آن وارد است مي توان به عنوان نقطه شروع اين تفکر دانست. اقدامي که
به اعتقاد بسياري از صاحب نظران براي اولين بار در پيوندي مبارک بين مديريت شهري،
مراکز علمي و صاحبان صنايع کليد خورد و پيوند مبارکي در اين خصوص است و چنانچه به
درستي هدايت گردد مي تواند منشأ اثرو برکت بسيار براي منطقه و کاشان بزرگ گردد.
* نگاه عميق
تر به حوزه آب و كشاورزي
صدرائيه قطعاً
دغدغه هاي خود را در حوزه آب و كشاورزي به دست فراموشي نداده است. حوزه اي كه به
عنوان جدي ترين مطالبه مردم و مسئولان در دوره هاي گذشته و حال مورد توجه قرار
گرفته و به عنوان پاشنه آشيل منطقه مطرح شده است.
دغدغه آب فراتر
از شهرستان و منطقه است. با مرور کارنامه استان نيز چنين تأکيد از سوي رئيس جمهور
به استاندار محترم ديده مي شود. گفته مي شود روحاني تنها دو مأموريت جدي به
زرگرپور استاندار اصفهان مي دهد. «در استان اصفهان مشکل آب و گردشگري را حل کنيد.»
و به همين نسبت کاشان در اين دو حوزه نيازمند تدبير و برنامه ريزي مناسب و جدي
است.
صدرائيه در
زمان تصدي مسئوليت مديرعاملي آبفاي كاشان در تاريخ خردادماه 90 اين موضوع را به
اين صورت با يكي از رسانه هاي مكتوب منطقه مطرح مي كند: « اخيراً در فرمانداري
کاشان بحث شوراي عالي آب را پيشنهاد داد ه ايم. حتي چارت سازماني آن را تعريف کرد
ه ايم. که متشکل از همه نهادهاي شهرستان به ويژه جهاد کشاورزي، محيط زيست و امور
آب و دادگستري است.
برگزاري اين
شورا جزو الزامات شهرستان کاشان و آران و بيدگل است. متأسفانه تا الان جاي آن خالي
بوده است. مجموعه فرمانداري از اين پيشنهاد استقبال کرد ه اند.
اكنون بيش از
سه سال از «طرح موضوع شوراي عالي آب» مي گذرد. نه شوراي عالي آبي تشكيل شده است و
نه افت آب در منابع زيرزميني متوقف گشته است ولي در سطح مديريت ارشد شهرستان تحولي
جدي اتفاق افتاده و فردي كه خود متخصص اين حوزه است سكانداري مديريت ارشد شهرستان
را در دست گرفته است.
صدرائيه در بخش
ديگري از مصاحبه خود مي گويد: « شوراي عالي آب شهرستان مي بايست روي اين موضوع کار
کند که آيا واقعاً اين ضرورت دارد که کشاورزي شهرستان را توسعه بدهيم يا خير. من
به تنهايي نمي توانم تصميم بگيرم. «شرايط » تصميم گيرنده است. توسعه پايدار معني
دارد. يعني به گونه اي برنامه ريزي کنيم که آيندگان از اين کاري که مي کنيم بهره
ببرند.
به جرأت مي
توان گفت نگاه آيندگان به دستان کساني است كه مي دانند و مي توانند. پس بايد منتظر
ماند تا چه خواهند كرد و مي بايست با تمام امكانات در حمايت آنان اهتمام نمود.