جمشيد خداداد نوش آبادي در تعريف مخمل  با کمي مکث و تأمل مي گويد پارچه اي است نخي يا ابريشمي که بيشتر از جنس ابريشم در بافت آن استفاده مي شود که يک طرف آن از پرزهاي نرم ولطيف تشکيل و طرف ديگر آن بافت ساده دارد و پرزهاي آن مانند فرش به يک طرف خاب دارد.

 

وي افزود:  مخمل برخلاف بافته هاي ديگر که از تار و پود تشکيل شده اند مخمل يک سري تار اضافي به نام هاب دارد که پرز دستگاه هم محسوب مي شود.

 

به گفته وي ، مخمل گلدار هم مي توان گفت تلفيقي از زري بافي و مخمل ساده است چون مثل زري نقشه دارد و مثل مخمل ساده پرز دارد و اوج هنر نساجي ايران است.

 

خداد با اشاره به اينكه در قديم در کنار هر دستگاه و کارگاه چندين اشتغالزايي وجود داشت تعداد زيادي نيز اشتغال در بخش هاي ساختن دفتين، نورد، شانه، سنگ،  لنگر ، دستگاه و اسکلت دستگاه فراهم شده بود اما امروز همه اين بخش ها تعطيل شده است  و مشكلات اين هنر را صدچندان كرده است بطوريكه  هنرمندان علاوه  بر بافندگي نسبت به ساخت اين وسايل نيز تلاش كنند.

 

اين هنرمند كاشاني گفت : هم اكنون بيشتر از 4 دستگاه مخمل بافي در شهرستان كاشان وجود ندارد که دو دستگاه آن در همين مرکز و يکي از آنها در اختيار پسر استاد ياألله و ديگري نزد دوس استاد همتي است كه پيش از اين در اين مركز فعاليت داشته است .

 

جمشيد خداداد نوش آبادي در ادامه براي کار ارسالي خود  به يونسکو اين گونه توضيح داد که پارچه هاي مخملي که ما در اين مرکز مي بافتيم ابتدا حاشيه نداشت لذا براي چهار طرف کار حاشيه درست کردم و کار در سال 1388  به يونسکو ارسال شد و موفق به دريافت مهر اصالت شد.

 

وي افزود: اين حاشيه ها ايده و نوآوري خودم بعنوان کار جديدي بود كه نام خودم را در حاشيه پايين آن  با استفاده از پود گلابتون حك كردم .

 

خداد با اشاره به حضورش در نمايشگاه هاي بين المللي تهران و نمايشگاه هاي اصفهان، تبريز و کاشان گفت : متاسفانه تاكنون موفق نشده ام در نمايشگاه هاي  خارج از کشور شركت كنم.

 

جمشيد خداد ، عدم تربيت نيروي انساني متخصص براي ساخت بخش هاي مختلف دستگاه هاي بافندگي مخملبافي و عدم تهيه زيرساخت هاي ايجاد كارگاهي براي ساخت لوزام دستگاه هاي بافندگي مخملبافي و همچنين عدم استفاده از رنگ هاي طبيعي و استفاده از رنگ هاي شيميايي را مهمترين مشكلات پيش روي اين هنر ارزشمند روبه انقراض در شهرستان كاشان اعلام كرد و از مسئولات و متوليان امورفرهنگي و ميراثي خواست تا براي زنده نگهداشتن و جلوگيري  از نابودي اين هنر بي بديل محيطي را براي آموزش جوانان علاقمندان به صنايع دستي و مهارت هاي مرتبط با آن را فراهم نمايند .