به گزارش پورتال
خبري كاشان، پرفسور
بهلول عليجاني رييس قطب علمي تحليل فضايي مخاطرات محيطي
در همايش بحران آب و تغيير اقليم، در سالن اجتماعات دبيرستان الماسي
کاشان افزود: سال 1960 ميلادي آغاز دوره اي است که به نام خوشگذراني انسان از طبيعت
نام برده مي شود و تغيرات عمده اي در طبيعت آغاز شد.
بنيانگذار اقليمشناسي سينوپتيک در ايران
اظهار داشت: افزايش گاز کربنيک يکي از شاخص هاي افزايش دماي کره زمين است و سيل و
خشکسالي هاي شديد از اين بي نظمي هاي آب و هوا ناشي مي شود.
وي تصريح کرد: دماي هوا در 50 سال گذشته هفت دهم درجه افزايش يافته
است که به ظاهر رقم ساده اي به نظر مي رسد اما نسبت به اين واقعيت مهم نمي توان بي
توجه ماند.
مترجم کتاب آب و هواي کره زمين تاکيد کرد: قبل
از جنگ جهاني فعاليت انسان به حدي نبود که طبيعت را تغيير بدهد اما با ورود
تکنولوژي اين دخالت شروع شد و افزايش دما در 50 سال آخر قرن 20 بسيار شديد بوده که
اکوسيستم زمين توان تحمل آن را نداشت.
به گفته وي، بيش از 80 درصد آب، در بخش کشاورزي
مصرف مي شود و مشکل اصلي در ايجاد بحران آب، هدررفت و تبخير آب در اين بخش است و
بايد مدل و روشهاي کشاورزي اصلاح شود.
نويسنده کتاب آب و هواي ايران اظهار داشت:
جلوگيري از تبخير و نفوذ آب براي فرو رفت به سفره هاي زيرزميني دو راهکاري است که
مي توان براي نجات از بحران آب عملياتي کرد.
رييس قطب علمي تحليل فضايي مخاطرات محيطي گفت:
ريشه عمده بحران آب ناشي از عامل انساني و مصرف انسان ها است و اقليم در اين بحران
تاثير چنداني نداشته است.
وي تغيير نوع کشت را يکي از راهکارهاي مقابله
با بحران کمبود آب ذکر کرد و افزود: بايد نوع کشت را تغيير دهيم و به قديم برگرديم
و محصولاتي کم آبي مثل انار و انجير را
کشت کنيم .
عليجاني تصريح کرد: تا سال 2050 افزايش دما رقمي
بين 2 تا 4 درجه خواهد بود که هر يک و نيم
درجه افزايش دما معادل30 درصد مصرف آب هست.
همايش يک روزه بحران آب و تغيير اقليم، در سالن
اجتماعات دبيرستان شهيد الماسي کاشان با مشارکت مديريت آموزش و پرورش کاشان، شرکت
آب و فاضلاب و اداره هواشناسي کاشان با
حضور سرگروههاي درسي جغرافيا، زيست و زمين شناسي ادارات آموزش و پرورش استانهاي
اصفهان و قم، مديران دستگاههاي اجرايي منطقه کاشان و فعالان زيست محيطي برگزار شد.