Kashan Payam | پیام كاشان

صفحه اصلی \| درباره ما \| ارتباط با ما \| تبـلیـغات

رهبر معظم انقلاب اسلامی سال 1403 را سال «جهش تولید با مشارکت مردم» نامگذاری کرد

تصویر منتخب

پیوندها

شهرداري هاي اقليم بزرگ کاشان

دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي کاشان

روستاهاي منطقه کاشان

صفحات ورزشي كاشان

صفحات اخبار اقليم بزرگ كاشان

مراکز ، دفاتر و کانونهاي غيردولتي کاشان

پایگاههای اطلاع رسانی

جستجوگرها

خبرگزاری های داخلی

دوستان پورتال خبري کاشان

مراکز ، دفاتر و ادارات دولتی کاشان

مشروح خبر

یک‌شنبه 17 دی 1402 - 32 : 14

نویسنده : محمد ملک آبادی

کد خبر : 28860

969 بازدید

⭕️کیک تولد در سرآغاز شصت سالگی
رزمنده دیروز و خیّر امروز؛ این داستان یک زندگیست

پایگاه خبری پیام کاشان /محمد خداداد

◽️در ضلع جنوبی میدان بسیج کاشان در دفتر شرکتش به سراغش رفتیم.او‌ و کارکنانش به گرمی و‌شعف

پذیرای ما شدند.

◽️بهانه حضور، تبریک تولد بود آنهم برای کسی که در آستانهٔ شصت سالگی است.

◽️سرد و گرم روزگار را چشیده، جوانی را در اوج سرزندگی و پرتوانی با سینه‌ای ستبر و‌ قامتی استوار می‌گذارانده که نوبت به دفاع از دین و میهن رسیده است.

◽️در همان دوره آموزش نظامی بسیج، مهارتش در تیراندازی را به رخ می‌کشد و در چهار مرحله نفر اول گردان می‌شود.

◽️او که سال ۱۳۵۸ و در پانزده سالگی ازدواج کرده، در جبهه در اوج صلابت و شجاعت، هنر آفرینی می‌کند. به قول خودش بی‌کلّه و بی‌باک.

◽️زمستان ۱۳۶۳ به ارتفاعات برف‌گیر و سرد کردستان می رود. گروهانِ سربازانی که او مربی آن‌هاست بسیار ورزیده و کارآمد هستند بهتره از همه رژه می‌روند و چلاک و جسورند. آموزش‌های سختگیرانه او سبب شده هر جا به نیروهای خط شکن و جنگ‌های نامنظم نیاز است؛ نیروهای تربیت شده «عامری» پیشگام باشند.

◽️یک روز در ارتفاعات ۴۰۲ سومار هواپیماهای دشمن، آسمان را سیاه کردند. این منطقه سوق‌الجیشی در عملیات مسلم‌بن عقیل(ع) آزاد شده و معروف به پنج انگشتی است. اینجا چند باری در تک و پاتک بین نیروهای ایرانی و عراقی دست به دست شده و دائم در تیررس حملات است. هواپیما ها نزدیک و نزدیک تر می شوند و قتل عام بزرگی در راه است ؛چرا که به تازگی ششصد سرباز به این منطقه اعزام شده و در بیرون از پادگان ابوذر، چادر زده‌اند. بیم آن می‌‌رود که هر ششصد نفر به خاک و خون بغلطند.

به ناگاه، بی درنگ و شجاعانه،رضا، خودش را به پشت ضد هوایی می‌رساند و با شلیک های پیاپی هواپیماهای دشمن را فراری می‌دهد.

◽️دوبار مجروح شده: یکبار با شیمیایی و یکبار با موج انفجار اما هیچگاه برای امتیاز و درصد اقدام نکرده است.

◽️وقتی که سخن از همرزمانش به میان می‌آید به شدت متأثر می‌شود و به ناگاه دانه‌های اشک‌ بر گونه‌هایش می‌غلطند. به ویژه بیان خاطره شهادت پنج نفر از رزمندگانی که در تنگه ارتفاعات ۴۰۲ به شهادت رسیدند؛ خیلی برایش جانکاه است.

او می گوید ده نفر، سوار بر جیب به سوی مقر ما می‌آمدند که درست در روبروی دره، ماشین آن‌ها مورد اصابت گلوله خمپاره ۱۲۰ قرارگرفت،ماشین چپ کرد و روی سقفش فرود آمد، پنج نفر به بیرون پرتاب شدند، باک بنزبن ماشین آتش گرفت و پنج نفر دیگر در آتش سوختند این شهدا، اینان بودند: شهید مهدی(حسن) عامری( مدفون در دارالسلام)،شهید محسن صادق زاده( مدفون در دارالسلام)، شهید علی معمار(مدفون در دشت افروز) شهید کرم قطبی، اهل چالوس و شهید ستار پشمکی هموطن اهل تسنن از بندر ترکمن.

شهدا همه سوخته بودند و رضا را برای شناسایی به معراج شهدا می‌برند و او با گریه و حسرت شهدا را شناسایی می‌کند: شهید عامری را از بند فلزی ساعتش، شهید صادق زاده را از بقایای بلوز کاموایی که بر کتفش مانده بود و شهید معمار را از صورت کبود در خاک فرو رفته‌اش.

◽️اما خاطرهٔ موج انفجار، شنیدنی و مطالبه آمیز است: سال ۱۳۶۴ در منطقه سومار موج انفجار رضا را در برمی‌گیرد. وقتی او را به عقب می‌آورند؛ در آمبولانس بین بی‌هوشی و هوشیاری است. گمان می‌کند که اسیر شده و الان است که تیر خلاصی را بر پیشانی او شلیک کنند؛ رزمندگانِ شوخ طبع دائم در آمبولانس گلنگدنِ تفنگ را می کشند و آقا رضا، شهادتین می‌گوید. دوباره گلنگدن و دوباره شهادتین. در راه بیمارستان چندین بار اشهد خود را می‌گوید.

به بیمارستان صحرایی سر آب گرم، در سه راهی سرپل ذهاب، سومار و گیلان غرب و ایلام می رسند.

سپس به تهران اعزام می‌شوند؛ او‌ که بی‌هوش است در بیمارستان ۵۰۱ ارتش به هوش می آید اما موج انفجار هوش و حواسش را گرفته است؛ همینطور که روی تخت خوابیده چشمش را به اطراف می‌گرداند و مجروحان زیادی را در ملافه‌های سفید و خون آلود می‌بیند، فکر می‌کند که آنجا بهشت است.

◽️موقع شام است و چلو مرغ می‌آورند. او با عصبانیت غذا را پس می‌زند و می‌گوید که چلو مرغ در آن دنیا هم بود؛ من غذای بهشتی می‌خواهم.

◽️عارضه‌های موج انفجار تا مدتها ادامه می یابد.

◽️او خوب می شود و دوباره عزم‌ جبهه می‌کند؛ برادر کوچکش که رشیدتر‌ و تنومند‌تر از اوست؛ به ناگاه براثر بیماری از دنیا می‌رود و‌ او‌ دل‌غمین می شود.

◽️روزگار سپری می شود و او بعد از جنگ، کار و کسبی راه می‌اندازد؛ کسبش رونق می‌گیرد و زندگی به شکوفایی می‌رسد.

◽️پسرش، مجتبی که دانشجوی مهندسی عمران است در حادثه تصادف از دنیا می‌رود و دنیا پیش چشم حاج رضا، تیره و تار می‌شود. او می‌شکند و به هر بهانه‌ای می‌گرید و‌ زار می‌زند.

◽️زمانی دراز می‌گذرد و‌ حاج رضا همچنان برای زندگی بی‌انگیزه است؛ اما خانواده‌دوستی و خیرخواهی برای همنوعان او را به زندگی برمی‌گرداند.عشق او خانواده است و‌ همسر و دخترانش را بسیار دوست دارد.

◽️حاج رضا، مردِ کار است از بامداد تا شامگاه. از کار خسته نمی‌شود و‌ پر جنب و جوش است و کارآمد.

◽️او عاشق مهرورزی و دستگیری از دیگران است. آنچه حالش را خوب می‌کند محبت است و‌ مودت.

◽️حاجی مدتی است که به جرگه مهرورزان دانشگاه کاشان پیوسته و یکی از بهترین شب‌های زندگیش را در این دانشگاه گذرانده‌است.

◽️ ۲۹ آبان ۱۴۰۲، بانی پذیرایی شام برای مراسم جشن بورسیه بود. گل لبخند دانشجویان بهترین هدیه برای او در آن شب بود.

◽️برای حاج رضا عامری و خانواده‌اش، عمری بلند و‌ روزگاری شاداب آرزو می کنیم.

برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی پورتال خبری کاشان اینجا کلیک کنید.