این روزها که بسیاری از زوجهای جوان منتظرند تا همه امکانات چفت هم شود و چند سال بعد از ازدواج به فکر بچهدار شدن باسند، شنیدن ماجرای زندگی «ابوالفضل حمامیان» خالی از لطف نیست.
به گزارش پایگاه خبری پیام کاشان، از گوشه و کنار شنیده بودم شخصی با 34 سال سن خود را پدری جوان با چهار فرزند میداند تلفنم را برداشتم و با ابوالفضل تماس گرفتم، شنیده بودم مدیریت آرایشگاه را به عهده دارد، گوشی را که برداشت از مصاحبه استقبال کرد، روز قرار را که مشخص کردیم، رفتم خانهشان.
دغدغههای شروع زندگی مشترک برای جوانها یکی دوتا نیست. مشکل مسکن اگر حل بشود که نمیشود، جهیزیه عروس خانم جفتوجور بشود، یکییکی دغدغهها و نیازهای کاذب رو میشود. پای صحبت پدر و مادرهای جوان که بنشینید، از سختیهای فرزند دار شدن میگویند؛ از نگرانیهایی که برای تأمین نیازهای فرزندشان دارند و دغدغههایشان برای آینده آنها. اما همه پدر و مادرها باور دارند که باوجود همه سختیها و دغدغههای فرزند داری، بچهها هدیههایی از آسمان هستند.
سوژه گزارش. حس خوب پدر کاشانی ما را به من القا میکند وقتی خنده را هم چاشنی روایتهایش میکند؛ وی میگوید با چهار فرزند آرایشگر است 3 دختر هلیا، فاطمه زهرا، مهیا و 1 پسر ایلیا.
از کنایه تا ماشاالله گفتن!
مدیریت چهار فرزند قد و نیم قد توسط پدر و مادر داستانها داشت. اهل فامیل و دوست و آشنا هر بار میدیدنش از خجالتش درمیآمدند و کنایه بارانش میکردند! اما وقتی میفهمیدند در کنار همه این دلمشغولیها با چهار بچه، در حال کار کردن برای رزق و روزی حلال است چشمهایشان گرد میشود و زیر زبان میگفتند: ماشاالله!
ابوالفضل حمامیان میگوید: مگر پدرهای ما همه در همین سن و سال کم ازدواج نکرده بودند؟ چرا اینقدر ازدواج و بچه داشتن در سن پایین برای همه دور از تصور است؟ من از این کنایهها ناراحت نمیشدم که هیچ، خوشحال بودم که خانواده شش نفرِ ما تصویر مردم شهرم را از ازدواج و فرزند آوری تغییر میدهد.
صدای خنده و هیاهوی بچهها از گوشه و کنار منزل میپیچد وقتی محمد آقا روایتهای شنیدنیاش را برای ما بازگو میکند. میپرسیم سخت نیست؟ در این شرایط با بچههای قد و نیم قد؟ سؤالهای من را قبل از هر چیزی با یک جمله پاسخ میدهد و میگوید: من و همسرم فقط به خدا اعتماد کردیم. همین!
چند فرزندی؛ بهترین هدیه پدر و مادرها به فرزندانشان
جوانهای این دوره و زمانه بعد از ازدواج میگویند میخواهیم کمی برای خودمان باشیم و چند سالی را بدون بچه بگذرانیم.. بعد بچهدار شویم و دهها بهانه دیگر. ابوالفضل میگوید: میدانید بهترین هدیه یک پدر و مادر برای فرزندانش چند فرزندی و نعمت داشتن خواهر و برادر است.
بچههای من باهم سرگرم هستند، مسئولیتپذیرند، اولی مراقب دومی است، دومی مراقب سومی و هر سه مراقب خواهر شیرخوارهشان. خلاصه که این خانه و همسری که همراه همیشگیام است تعبیر همه رؤیاهای من در نوجوانی است.
چهار بچه را با حقوق آرایشگری بزرگ کردم. خدا برکت و روزی را روانه زندگیمان کرد که نگو و نپرس. انتخاب اسامی معمولاً با اتفاقنظر من و همسرم صورت میگیرد این مسئله دغدغهای برایمان ایجاد نمیکند. بچهها شدند چشم و چراغ خانه.
وقتی ازدواج کردیم زندگی مشترکمان خوب شروع شد و از همه لحاظ راضی بودیم اما باور میکنید هر بچهای که به دنیا آمد یک اتفاق مادی خوب برایمان افتاد که همان رزاقیت خدا را به ما نشان میداد. الآن با چهار بچه یک زندگی خوبی داریم.
وقتی از برکتهای جاری و ساری زندگیاش میگوید میفهمیم چرا در برابر اینهمه سؤال و اما و اگر ما یک جمله طلایی گفت و گفت ما فقط به خدا اعتماد کردیم. حالا همه آن کنایههای فامیل و دوستانش جایش را داده به تحسین.
همسر ابوالفضل، خانم مریم سادات کاظمزاده قصاب در مورد وظایف والدین نسبت به فرزندان پرسیدم و پاسخ داد: تقسیمبندی کار در خانواده داریم، طبق روایت گفته شده مرد سرور و آقای خانواده است و زن مدیر و مدبر در امور خانه، سعی کردیم این را رعایت کنیم و با توجه به نیازهای عاطفی بچهها و احترام متقابل زن و شوهر بتوانیم همدیگر را در تربیت فرزندانمان همراهی کنیم.
از وی خواستم توصیهای به جوانها و زوجهای متأهل داشته باشند وی گفت: همه باید پای توصیههای قرآن و اهلبیت بنشینیم، سبک زندگی اسلامی به ما ازدواج کردن، تشکیل خانواده، توکل به خدا، فرزند آوری، نترسیدن از فقر، تلاش و توانمند شدن خانواده ازنظر اجتماعی و اقتصادی را توصیه میکند، شاید در جیب فرد پول زیادی نباشد ولی همینکه در زندگی آرامش دارد، نعمت است، خیلی وقتها رزق خدا همین لبخندی است که روی لب بچهها است.
مریم سادات کاظمزاده قصاب در پایان میگوید: هر چیزی سختی خودش را دارد و مسلماً بچهداری هم مجموعه سختیهایی به همراه دارد ولی میزان آن سختی بستگی به نگاه فرد به این سختیها دارد. وقتی برای رسیدن به هدف مورد نظرت باجان و دل پذیرای این سختیها باشی آنگاه طعم سختیها شیرین میشود.
لازم به ذکر است، در قرآن و روایات از فرزند آوری بهعنوان یک حُسن یاد میشود و فرزندان را میوههای زندگی و زمینهساز سعادت والدین در آخرت دانستهاند و هنوز هم هستند کسانی که عقیده دارند فرزند بیشتر سبب زندگی بهتر میشود. /انتهای پیام/