.jpg)
کاش تنها در بیستمین روز فروردین به یادت نیفتیم. سالی یک بار بی معرفتی است رفیق، میدانیم. اما تو رفاقت را در حقمان تمام کن و همیشه همراهمان باش که راهت نورانیست، هرچند برای چون منی طولانی....
سید مرتضی آوینی وقتی شهید شد سید شهیدان اهل قلم نام گرفت، از همان عزیزی که اگر سرش میرفت نمیگذاشت حرفش بر زمین بماند، چنان چه وقتی شنید آقا موضوع ساخت مجدد؛ روایت فتح؛ را مطرح کرده بی معطلی اولویت کارش ساخت دوباره ی روایت عشق و جنون شد و توصیه اش همیشه این بود که: «صدای من به جایی نمی رسد اما اگر می شد برسد می گفتم، باید در این مملکت برای سریان و نفوذ گسترده تر رای ولایت تلاش کرد.نباید راضی شد و گذاشت که امر آقا در پیچ و خم توجیهات و تفسیرهای غلط معطل بماند.»
۱ درست که چون فیلسوفان سخن می گفت اما عجیب منطقی بود و بر دل می نشست حرفهایی که از دل برمی آمد و شاید دلیل اصلی دلنشین شدنشان عمل به آن بود توسط گوینده ایی که تنها گوینده نبود. و نشان عمل به حرف را این بار، با دادن پا و سپس جان در محضر دوست و در راه عمل به حرف ولیِ دینی و قلبی اش، نشان داد. «گر مرد رهی میان خون باید رفت؛ وز پای فتاده سرنگون باید رفت؛ تو پای به راه در نه و هیچ مپرس؛ خود راه بگویدت که چون باید رفت.»
۲بی شک قابل احترام است و اعتماد کسی که به شهادت اهل خانه و گفته دوستانش، مساله اصلی زندگیش نماز بود و مقید به خواندن آن در اول وقت،
۳ آن هم با حالی خوش،آنچنان که گویی می بیند حضورش در کلاس درس را و اینکه با خود عهد کرده باید بهترین خود باشد. پس وقتی این شاگرد زرنگ این چنین با جان و دل سعی در انجام دستورات معلم آگاه و توانای کلاس هستی دارد چگونه میتواند نسبت به سایر افراد حاضر در این کلاس بی تفاوت باشد. گویا همین که کنار این شاگرد قرار بگیری و از محضرش استفاده کنی نه تنها انرژی میگیری بلکه به نوعی حس میکنی تو نیز مورد لطف و مهر معلم قرار گرفته ایی.مرتضی خستگی ناپذیر بود،اهل تلاش فی سبیل الله و اولویت هرقدمش رضای حق
۴ و گرنه چگونه میتوان تصور کرد این همه کار مفید و تاثیر گذار اعم از ساخت مستند، نوشتن کتاب، کار در مجله،فعالیت در حوزه ی سینما و فرهنگ و... را در این مدت کوتاه عمرش به سرانجام رسانده. چه کسی باورش می شود وقتی به شهادت رسید تنها ۴۶ سال سن داشت. سید به گونه ایی کار میکرد که نه تنها ماندگار که تاثیر گذار هم بود.
شاید همین موضوع یکی از دلایلی بود که رهبر انقلاب، در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ در ارتباط تصویری با ستاد ملی مبارزه با کرونا فرمودند: «کاش کسانی بتوانند مثل شهیدآوینی این جهاد عظیم و عمومی را روایت کنند، همچنان که شهیدآوینی با آن بیان شیرین و زیبا و اثر گذار خودش توانست جزییات جبهه را برای ما روایت بکند و آن را ماندگار بکند.کاش کسانی بتوانند این کار را بکنند،هم در گفتار و هم در نوشتار و هم در کارهای هنری و نمایش ها و پدیده های هنری.»
۵ درست که مثل همیشه در خط به خط سخنان ایشان نکته هایی است قابل تامل، اما آنچه همراه با این بحث پررنگ ترمی شود این است که هنوز قابلیت ها و هنرهای تصویری سید مرتضی قابل اجراست، هنوز کسی چون ایشان نتوانسته نظر آقا را پیرامون تولید یک اثر تاثیر گذار جلب کند.اینکه کاش کسی شبیه مرتضی به علی زمانه اش یک یا علی( ع ) بگوید و برای ماندگاری اتفاقات کرونا،جهاد جهادگران و صدالبته کارشکنی منافقان بپردازد تا تاریخ مثل همیشه قضاوت کند برای لعن و نفرین یا دعا و خیرخواهی آیندگان؟!
آری مرتضی، سخن بسیار است؛ اما آن چه عیان است با بیان هزارباره اش باز نیازمند بیان است.
مرتصی جای تو همیشه و برای همیشه خالیست.
امید که این کلاس درس هیچ گاه از مرتضی و رهروان راهش خالی نماند. و چون مرتضی روایت گری صادق بود بنا بر گفته خودش، این راه همچنان ادامه دارد:
«پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند اما حقیقت آن است که زمان، ما را با خود برده است و شهدا مانده اند.»
زهرا ملکی
شنبه، ۱۴۰۱/۱/۲۰
پی نوشت؛
۱.۳.۴ برگرفته از مجله گلبرگ در فروردین ۱۳۸۳،شماره ۴۹،اثر میرصادق سیدنژاد
۲. عطار نیشابوری
۵. خبرگزاری تسنیم در ۲۱ اردیبهشت سال۱۳۹۹
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
