کودکان کار به گروهی از کودکان گفته می شود که در بیرون خانه کارهایی مانند کارگری غیر حرفه ای، گدایی، فروش کالاهای کم ارزش، کارهای خدماتی و سایر مشاغل کاذب و خطرساز را انجام می دهند.
این کودکان گاهی از کمترین امکانات اجتماعی و رفاهی بی بهره اند که یا در خانواده های بد سرپرست و بی بضاعت رشد کرده اند و یا مورد سوء استفاده افراد سودجو قرار دارند.
حتما دیده اید که این کودکان و نوجوانان با وضعیت های آشفته در سرمای سخت و گرمای سوزان در خیابانها و سر چهارراهها مشغولند و گاه سر فروش یک گل به خودرو و یا تمیز کردن شیشه ماشین شما با هم دعوا می کنند.
براستی چه ادارات و سازمان هایی باید پاسخگو باشند.
برای دارالمومنین کاشان با این همه سابقه دینی و انقلابی و خیرین فراوان و هیئتهای مذهبی و مدیران پرآوازه بسیار زشت است که این کودکان و نوجوانان در سال های اخیر بر تعدادشان افزوده شده است. بسیاری از آنها سرپناهی ندارند،ترک تحصیل هستند،همچنین گاهی از آن ها در انتقال مواد مخدرهم استفاده می شود و یا حتی مورد سوء استفاده های غیر اخلاقی بگیرند.
وقتی از مسئولان مربوطه سوال می شود غالباً پاسخ می دهند این کودکان اتباع هستند و یا وظیفه فلان دستگاه دیگر است که اقدام کند! آیا این توجیه پذیرفتنی است!؟
برخی از مسئولان مربوطه چطور می توانند شب ها آرام بخوابند؟!
بله اقدامات خوبی حتماً صورت پذیرفته و البته باید دقیق تر بگویم حتماً کافی نبوده و همه مورد سوال هستیم.
متاسفانه دیدن هر روزهی نوجوانان می رود که به امری عادی بدل شود که البته شده است!
بیاید در ایام سوگواری حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها که روزها و شبهای بسیار گرسنه بودند و از غذای خود به مسکین و فقیر میدادند و نزدیکی شب یلدای فاطمی، درکنار جلسه گرفتن های مکرر اداری کاری عملی انجام دهیم و برای خود باقیات الصالحات بگذاریم.