به گمان من اکنون زمان "عشق و دوست داشتن" فرا رسیده است.
مردمان کویر، لایق دوست داشته شدن اند. نصرآباد تشنه ی عشق است.
چشمان جوانان نصرآبادی، حیران در حدقه می چرخد و محبت جستجو می کند.
انسان کویری از ترحم و دلسوزی متنفر است اما خواهان این است که استعدادها و توانایی های اش دیده شود و مهمتر آنکه "درک شود".
اینک جوانان نصرآبادی، فوتبال دوستان و طرفداران فوتبال در نصرآباد، تشنه ی شادی ها و هیجانات واقعی و بومی، روی سکوهای ورزشگاه های مختلف هستند.
پیشکسوتان بزرگ فوتبال نصرآباد، در حالی این روزها از فوتبال دور نگه داشته شده اند، که تشنه ی خدمت اند.
بهتر است دوباره همت کنیم و عشق و شادی و هیجان را جایگزین تعصب و نفرت و پول کنیم.
همه چیز پول نیست که اگر بود، دو سال از عمر فوتبالی این همه جوان و این همه سرمایه ی انسانی و مالی و زمانی نصرآبادی ها دود نمی شد و هدر نمی رفت.
نصرآباد و جوانان نصرآبادی، تشنه ی عشق و درک شدن اند.
به این جوانان بزرگ و به ساق پای تشنه ی فوتبالی شان اعتماد کنیم؛ خواهیم دید که چقدر زود، سبد سبد غرور و افتخار و پیروزی درو خواهیم کرد.