باسلام و عرض ادب قصد نداشتم پاسخ برخی دگراندیشان را بدهم ولی گویا مقداری روشنگری ضروری است.
در ممالک مترقی برای آن که فعل حرامی را جابیندازند مثلا"همجنسبازی را اولا به آن لقب دیگری می دهند که زشت نباشد، مثل دگرباشی یا دگرخواهی سپس در یک برنامه تلویزیونی از یک همجنس باز دعوت می کنند و از او در مورد وضعش می پرسند. احساسش راجع به همجنس بازی و ... دفعه بعد با دعوت یک کشیش در برنامه (مثلا تابو) نظر او را در مورد احساسش و عقاید مذهبی دین مسیح در مورد همجنسبازی می پرسند و طبعا" کشیش آن را رد کرده اعلام انزجار می کند.
هفته بعد همجنس باز را می آورند دربرنامه می گوید نظر کشیش برای خودش محترمه و من با مثلا جاناتان رفیق دگرباشم خوش هستم، مکالمه تلفنی برقرار و او هم می گوید اتفاقا منم خوشم.
برنامه تلویزیونی نامرد موضوع را به رای می گذارد و مردم البته به نظر آزادی خواهانه ولو کج همجنسباز رای می دهند. بدین ترتیب خواسته نامشروع زیرزمینی دو فرد کثیف توسط رسانه کثیف در قالب تمیز مشروعیت بخشی داده می شود و این می شود که بیست و هفت ماه می راهپیمایی همجنسبازان در کشورها را داریم و 54 کشور ازدواج آنان را به رسمیت می شناسند.
این آقایان و خانم های متاسف، لطفا اگر می خواهند کاسه داغ تر ازآش باشند، اولا خواهر یابرادر خود را با مینی ژوب سوار بر دوچرخه بفرستند توی خیابون تا نظر مردم به اونها منعکس بشه و اینقدر دیگه تاسف نخورند چون برای قند و فشارخون و انفارکتوس شون خوب نیست./ بچه درب عمله کاشو