سلام فرشته مهربانم! آمده ام تا بگویم:
من به تو دلگرمم ؛ که اینگونه آسوده در خانه نشسته ام، اما یک عذر خواهی به تو بدهکارم ای فرشتة
بی بال و صدا، که اگر صدایت به ما می رسید باز هم برای سلامتی ما سخن می گفتی،اما از زخم هایت نه.
از اینکه چندین هفته است جز دیدارهایی کوتاه، خانوادهات راندیده ایی. یا اینکه بهترین دوستان و همکارانت را در این ماراتن نا عادلانه از دست داده ایی.
اینکه هرروز شاهد مرگ زنان و مردانی هستی که بی گناه اند و تو روزبه روز روحت افسرده تر از قبل می شود. حرفی از زخم هایی که عینک مخصوص روی صورتت زده نمی زنی و نمی گویی با اینکه زیاد تشنه می شوی اما به خاطر شرایط سخت لباست و بهداشت بیمارستان نمی توانی راحت و زود به زود آب بنوشی.
از کم بودن تخت حتی برای استراحت خودت و حجم زیاد بیماران و ضعف و سر گیجه هایت هم حرفی نمی زنی. از ................
میدانم اگر بخواهم بگویم و بگویی چیزی شبیه مثنوی هفتاد من می شود.
پس؛ من از تو عذر می خواهم پرستار مهربان مهربانی ها. پزشک ِوفادارِ به سوگند ِقسم نامه ات.
از اینکه تو را فراموش کردم آن زمان که بی توجه به تو و حرفة سختت در حالیکه جلوی تلویزیون نشسته و با کنترل مشغول زدن شبکه های مختلف بودم از وضع موجود فعلی غر میزدم.
من از تو عذر میخواهم در حالیکه جایم در خانه گرم و نرم بود، تشنگی و گرسنگی اذیتم نمی کرد،لباس راحتی پوشیده بودم،شام و ناهارم به وقت بود اما باز بدون فکر به تو و اشک ها و لبخندهایت نِق میزدم.
من از تو عذر می خواهم اگر بی توجه به توصیه های تو از خانه زدم بیرون.اگر بر خلاف توصیه هایت به پارک رفتم،بستنی خوردم، مهمانی گرفتم، مغازه ام را باز کردم، به سفر رفتم، فقط خدا کند در آن ایام
نا آگاهی و بی خبری ام با عث مریض شدن کسی نشده باشم که آن وقت نمی دانم غیر از حلالیت گرفتن از تو،از آنان چگونه عذر بخوهم واز خانوادهایشان حلالیت بطلبم.
فرشته مهربانی که همیشه بودی و این روزها فداکاری و مهربانیت از یک تقدیر نامه کاغذی و تبریک تلویزیونی فراتر رفت و همه متوجه ایثار و گذشت تو شدند؛
مراقب خودت باش
مراقب مهربانی و فداکاریت
مراقب قلب مهربانت
مراقب روح پاکت
و مراقب سلامتیت
چون واقعا تو فرشته قابل رویئت خداوندی
باید چون کعبه به دورت طواف کرد
باید از تو التماس دعا داشت
باید به حالت غبطه خورد
خوشا به حالت نماینده آسمانی خدا در روی زمین
مراقب خودِ خودت باش و ما را نیز دعا کن.