جمعه 22 شهریور ، لوح مهارت سنتی پخت خوراک آیینی گوشت لوبیای سرکه شیره کاشان که در فهرست آثار میراث فرهنگی ناملموس کشور به ثبت رسیده بود ، در حسینیه اعظم سوریجان رونمایی شد.  گوشت لوبیا غذای سنتی و محلی مردم شهر کاشان است که با لوبیای سفید، گوشت گوسفند، زردچوبه ، نمک و پیاز پخته می شود اما دهها سال پیش حاج رضا عشق آبادی از اعضای هیئت حسینی سوریجان با افزودن سرکه و شیره به این خوراک ، طعم دیگری از این غذای سنتی کاشان را ابداع کرد.این خوارک هر سال در ظهر روز تاسوعا در آشپزخانه حسینیه هیئت حسینی سوریجان کاشان طبخ می شود و سوگواران حضرت اباعبدالله الحسین (ع) با آن اطعام می شوند. مهارت پخت این غذا در سالهای اخیر به عنوان میراث فرهنگی ناملموس با شماره ۱۵۲۵ به ثبت رسید.
اما این محله صرفا نباید با گوشت و لوبیای سرکه شیره اش شناخته شود. محله سوریجان یکی از محلات قدیمی شهر کاشان است. این محله با حدود 70 هزار متر مربع مساحت ، در بافت قدیمی کاشان قرار دارد. محله سوریجان از شمال به خیابان فاضل نراقی ، از غرب به خیابان بخارایی و از جنوب و شرق به محله سلطان امیراحمد محدود است.
کوچه سوریجان در میدان قاضی اسدالله و کوچه های شهید عطوف ، نه چم و قاسم بیک در خیابان فاضل نراقی ، ورودی های این محله هستند. گذر قاسم بيک ، گذر اصلی سوريجان ، گذر دوم سوريجان و گذر چاله عدسی در مسیر گردشگری سوریجان قرار دارد.
.jpg) مسجد جامع سوریجان ، مسجد قاسم بيک ، مسجد بلال و مسجد چاله عدسي از مساجد این محله اند که هر یک قدمتی چند صد ساله دارند و اهالی این محله برای اینکه چراغ این مساجد خاموش نماند از قدیم نماز جماعت ظهر و عصر خود را در مسجد قاسم بیک و نماز جماعت مغرب و عشا را در مسجد جامع سوریجان اقامه می کرده اند و هنوز این رسم ادامه دارد.
هیئت حسینی سوریجان و هیئت فاطمیه قاسم بیک دو هیئت مذهبی این محله اند. حسینیه اعظم سوریجان مهمترین پایگاه اجتماعی مذهبی محله سوریجان است که در ایام محرم ، محل وعظ خطیبان مشهور و نامی کشور است. مسجد قاسم بیک نیز پایگاه ستادی انجمن اسلامی فاضل نراقی در دوران دفاع مقدس و بعد از آن بود که در ماههای مبارک رمضان با برپایی کلاس های معارف اسلامی میزبان کودکان و نوجوانان است.
تکیه ، گرمابه و آب انبار سوريجان را باید در ردیف جاذبه های تاریخی این محله محسوب کرد که باید برای دیدن گردشگران بازسازی و مرمت شوند.
خانه های خشت و گلی چال باغچه ای با معماری های چشم نواز دوره صفویه و قاجار نیز در این محله فراوان است. انجیر ، انار ، انگور و توت درختانی بودند که در باغچه این خانه ها رشد می کردند و میوه می دادند.
خانه لاجوردي ، خانه بلال زاده ، خانه عادل ، خانه روئين تن ، خانه مروج ، خانه دايي زاده ، خانه گمين چي ، خانه گلساز ، خانه حجتی ، خانه ساطع و ... از خانه های قدیمی و تاریخی این محله به شمار می(1).jpg) روند که برخی از آنها بازسازی و برای اقامت گردشگران استفاده می شود.
مردم این محله در قدیم بیشتر به شغل بافندگی شامل شعربافی ، ابریشم بافی ، مخمل بافی ، زری بافی و قالی بافی اهتمام داشتند و هنوز تعدادی از کارگاههای شعربافی در این محله فعالند. قطنی Ghotni ( قطان > کتان ) هم از پارچه هایی نخی بوده که در قدیم در همین کارگاهها بافته می شده اما سالهاست منسوخ شده است.
در دوران دفاع مقدس جوانان زیادی از این محله رهسپار جبهه های دفاع مقدس شدند. حسين صنعتکار، اکبر صنعتکار، سيد محمد ولي زاده، سید علی ولی زاده، حسين وجگوني، حميدرضا وجگوني، علي عالميان، حسن عالميان، علی اسلامی تبار، حسین اسلامی تبار، سید علی ساطع، رضا ضحاکي، حسين حمديان، محمد مقصودنيا، رضا بيدگلي، سيد محمد کاظم زاده، حسين عطوف ، احمد مسجدي ، رضا نساجيان، حسين سخنور، مصطفی نیازی، محمدرضا حسینیان مقدم ، 22 جوان این محله بودند که جان خود را برای پاسداری از اسلام و دفاع از میهن عزیز فدا کردند.
همچنین آقای اکبرکریم از جانبازان شاخص این محله است.
استاد محسن نیازی ، استاد حمیدرضا فهیمی تبار ، استاد اکبرحلی ، استاد احمدحلی و دکتر اکبرآرزه گر از شخصیت های فرهیخته این محله اند.
👌 اگر گذرتان به محله سوریجان افتاد و در مسیر گردشگری این محله قدم زدید ، پیشنهاد می کنم حتما برای شنیدن صدای تلق تلوق دستگاههای شعربافی و استشمام بوی نان تازه در زیرگذر این محله قدری تامل کنید.
|
.JPG)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg&Width=56&Height=56&Interpolation=1&sharpen=1&sharpenvalue=130&Rotate=0)
