به گزارش خبرنگار پورتال خبری کاشان، کاشان شنبه شب 27 بهمن 97 میهمانانی از جنس نور و
شهادت با عطرناب بهشتی داشت.
کاشانی ها از پیر و جوان، خرد و کلان، کوچک و بزرگ، زن و مرد بر سر هر کوی و برزن، هر میدان و خیابانی که نامش از بین خیابان هاو میادین شهر گلچین مسیر استقبال و ورود آلاله های پرپر شده بود چون سرو و صنوبر صف کشیده بودند تا بگویند«سلام شهدا خوش آمدید»
مردم متعهد، متدین، ولایت مدار و شهید پرور دارالمومنین کاشان که از ساعت ها قبل از ورود شهدای مدافع وطن به شهر انتظار می کشیدند با عطر اسفند و گلاب و پرچم های کوچک و بزرگ منقش به نام ائمه و پرچم پر افتخار ایران در دست آماده استقبال بودند آمادگی از جنس شور و شکوه حماسی در میزبانی از حضور کبوتران خونین بالی که با حضورشان به همه پر پرواز می دادند.
حتی سردی هوای این خطه کویر نیز مانع از حضور کاشانی ها برای مراسم استقبال و آیین وداع نشد آنگونه که مادران را می دیدی با فرزندان خردسالی که در آغوش کشیده بودند و پدرانی که دست در دست کودکانشان می خواستند درس ایثار و شهادت را برای فرزندانشان مشق کنند و به دشمنان بگویند ما وجود فرزندانمان را از کودکی با عطر و یاد شهادت عجین و متبرک می کنیم.
حجله های چراغانی، موکب های سیاهپوش مزین به شاخه های گل و تصاویر شهید ثارالله موسوی، سید ابوالفضل موسوی، ابراهیم صیادی و میثم عبدالله زاده در تمام میدان ها و خیابان های مسیر مملو از جمعیت مردم قدرشناس، خداجو و انقلابی کاشان زیباترین کادر حماسی و شکوه معنوی ایثار و شهادت و مقاومت را برایت قاب قدرشناسی می کرد.
حتی انبوه جمعیتی که در میدان بسیج و اولین محل ورود ماشین حامل پیکر مطهر شهدای مدافع وطن با وجود سردی هوا انتظار می کشیدند به تو می گفت که خط سرخ شهادت و ولایت سبز آل محمد دو بال پرواز این ملت فهیم، بصیر و رشید است که آنها را با وجود داغ عزیزانشان از همراهی با ارزش ها و
پایداری از مرام علوی و مسلک حسینی فرو نمی نشاند.
انبوه واژه ها ذهن و زبانم را در توصیف این لحظات زیبای معنوی سرشار از عشق و تمنا، شور و شعور، جهاد و شهادت کرده بود که با صدای گریه و شیون مادران داغدار شهدا شیشه دلم شسکت و سیلاب اشک قاب چشمم را با رویت ماشین حامل پیکرهای شهدا غرق کرد.
دیدن مادر شهیدی که تاب و توان ایستادن و مشاهده تابوت جگرگوشه اش را نداشت، دیدن فرزندی که بر سر تابوت پدر زار می زد و این جعبه پوشیده به پرچم را که به قیمت بهای خون پدرش رنگ صلابت و آرامش گرفته و در آغوش کشیده بود بند بند وجودت را ذوب می کرد تو گویی تکرا کربلایی در تاریخ بود با این تفاوت که در آن واقعه کسی داغدیدگان را احترام نمی کرد و دل تسلایی نمی داد آنجا همه سنگ و سنان بر پیکرها می زدند و نمک بر زخم مصیبت زدگان می پاشیدند و اسب بر پیکر شهدا می کوفتند اما اینجا همه گل و گلاب بر پیکرها می ریختند و سعی داشتند مرهمی بر دل داغدار پدر و مادر، همسر و فرزند و خوار و برادر شهدای پاسدار باشند پاسداری که مدافع وطن، امنیت وآرامش و پاسدار حرمت عزت و اقتدار و استقلال آنها شده بود.
اشک و شور و شعور حسینی با سوز دل مردم داغدار و طنین لبیک یا حسین آنها زیباترین ملودی حماسی شهادت و شهامت را زیر مهتاب آسمانی می سرود که ستارگانش وامدار نور و روشنایی این ستارگانی زمینی بودند.
سیل جمعیت استقبال کننده از شهدای پاسدارمدافع وطن به سختی اجازه گام برداشتن و همراهی مردان مردی را به تو می داد که همه ایران در برابر جانفشانی مظلومانه آنها سر تعظیم فرود آوردند و در سوگ مصیبتشان جان اصفهان و کاشان سوخت.
با وجود سختی حرکت در ازدحام جعیت مسیر نور را طی می کردم و چشمم را از تابوت پیکرها که جلوی جمعیت حرکت می کرد و هزاران دست دخیل توسلشان شده بود بر نمی داشتم طنین نوای جانسوز و منقلب کننده سید رضا نریمانی، نوحه های پر سوز و گذار میثم مطیعی و نوای مداحی که روضه مجسم می خواند لحظاتی مرا با خود به مسیر پیاده روی اربعین برد و حال و هوایم را عجیب کربلایی و حسینی کرد.
بدنبال جمعیت مشایعت کننده، خیره خیره مدهوش و متحیر از این همه قدرشناسی و حضور تمام اقشار مردمی در ارادت و احترامی بی پایان به شهدا خیابان ها و میادین را یکی پس از دیگری چون رودی خروشان که جاری و ساری بود طی می کردم.
آنچه که می دیدی فقط و فقط حضوری خالصانه و عاشقانه از مردمی بی بدیل و بی همتا برای استقبال از بزرگ مردان آسمانی بودکه از معبر کوردلان تروریست گذشته بودند و مقصدشان بهشت بود.
دیدن شاخه های گل و بسته های نقل و شکلات که بانوان به رسم خوش آمدگویی در تمام مسیر در استقبال پیکرهای مطهر به پای پهلوانان و قهرمانان شهرشان می ریختند در گوش تو فریاد می کرد شیرینی امنیت و اقتدار و عزت زندگی آرامت را از سرخی خون این رعنا دلاورانی داری که سرو قامتشان به خاک افتاد و در خون تپید.
حضور مرشد باستانی کار نیز با نوا و ضرب زورخانه و نواخت زنگ حیدری به حرمت پاسدارانی که با شهادتشان ضرب رسوایی تروریست های تکفیری را کوبیدند و بر زنگ بی آبرویی دست نشاندگان استکبار نواختند در مسیر حرکت ماشین حامل پیکرهای مظهر شهدا جلوه ای دیگر از آیین های استقبال مردم خداجوی کاشان از مسافران بهشت بود.
مشاهده زنان و مردن، دختران و پسران و افرادی که به هر طریقی در مسیر حرکت خود را به تابوت پیکر
مطهر شهدا می رساندند یا آنچه که در دست داشتند با آن متبرک می کردند اوج عظمت و اقتدار شهید و افتخار شهادت را برایت متجلی می کرد.
دست های خالی همه که به طرف این خورشیدهای سرخ نشان شاخه طوبی شده بود تا به منبع لایزال نور برسند شیدایی مردمی را حکایت می کرد که سعادت حیات و مماتشان با شهید و شهادت گره خورده است و وامدار خون سرخ جوانانش هستند.
در این اندیشه بودم که این شهدا در این فاطمیه ای که گذشت چه نجوایی با حضرت مادر داشتند و در اربعینی که پشت سرنهادند چه مرثیه ای برای ارباب بی کفنشان سیدالشهدا سرودند که محرم راز شدند و در حریم کوی یار آرام گرفتند.
چه گفتند و چه شنیدند که دل از عشق پدر و مادر و وابستگی زن و فرزند شستند و در کوی بهشت ماوا گزیدند در تحیر این همه دلدادگی و عشقبازی شهدا بودم که سیل جمعیت با عبور از مسیرهای مشخص شده آرام آرام به محل برگزاری آیین وداع شهدا در سپاه کاشان می رسید هر چه جمعیت عظیم مردم به محل تجمع اصلی نزدیک و نزدیک تر می شد شور و شعور حماسی آنها را بیشتر در فضا طنین انداز می کرد. مضاعف می شد.
شنیدن صدای قرآن از آخرین تقاطع مسیر حرکت به طرف سپاه که چهارراه آیت الله کاشانی بود و چندصد متری با سپاه فاصله داشت بصیرت حماسی و معنوی جمعیت را همراه با بسیاری ازمردم خداجو و قدرشناس کاشان نیز که از ساعت ها قبل در محل سپاه و جلوی آن به استقبال و انتظار صف کشیده بودند مضاعف می کرد.
به محض رسیدن ماشین حامل پیکرهای مقدس شهدا پیکرهای عرشیان بر دوش مردان دست بدست وارد سپاه شد دیگر کسی یارای دیدن این تصاویر را در قاب چشمانش نداشت مردمکان چشم در موج اشک دست و پا می زد و دلهای داغدار در سوگ فرزندان وطن سرود ماتم می سرود.
پیکرهای یاران خرازی بر دوش مردان وارد سپاه شد و در گوشه ای از جایگاه آرام گرفت و جمعیت بر سر و سینه زنان همنوا با نوحه مداح شهدا را میهمان لبیک یا حسین کرد تا بار دیگر با میثاق و تجدید عهد با شهدا گام اول پنجمین دهه از انقلابشان را معطر و متبرک به شهدا و با مدد از عنایات آنها بیمه کنند.
آیین وداع نیز با رسیدن پیکرها به سپاه کاشان در بیست و هفتمین روز از بهمن 97 بر گلبرگ آلاله ها ثبت شد تا مردم کاشان در صبح روز 28 بهمن نیز با مراسم تشییع شهدای مدافع حریم امنیت خطه گل و گلاب را معطر از عطر ناب بهشتی لاله هایی کنند که یاد و نامشان افتخار همه کشور است.
لازم به ذكر است، عوامل گروهک تروريستي به اصطلاح جيش العدل با اقدام کور تروريستي انتحاري چهارشنبه شب يک دستگاه اتوبوس حامل نيروهاي مرزبان نيروي زميني سپاه پاسداران از لشکر امام حسين(ع) استان اصفهان را منفجر کردند.
شايان ذكر است، در اين حادثه تروريستي که به وسيله يک دستگاه وانت مملو از مواد منفجره در جاده خاش به زاهدان محدوده روستاي چانعلي رخ داد 27 نفر از نيروهاي جان برکف سپاه شهيد و 13 نفر ديگر زخمي شدند كه در بين 27 شهيد اين حادثه سه شهيد ابوالفضل موسوي، سيد ثارالله موسوي و ابراهيم صيادي از شهرستان كاشان هستند.
عكس ها از: محسن بايعي
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
