مرضیه هاشمی بانوی ژورنالیست آمریکایی مسلمان که امروز در آمریکا پس از دستگیری، به پای میز محاکمه رفت، سال ها در ایران زندگی کرده، برای دیدن خانواده اش به آمریکا بازگشته و در خانه ی اجدادی اش که داییه ی مهد تمدن و آزادی بیان و حقوق بشر دارد بدون هیچ توضیحی و کاملا بی گناه دستگیر و تحت شکنجه روانی باز داشت می شود.
حقوق بی بشر بار دیگر از پرده بیرون می افتد و هزاران انسان حق طلب را در بهت و ناباوری فرو می برد.
در دنیایی که رسانه ها در دستان آلوده کارتل ها و تراست ها و لابی ها ی یهودی قرار گرفته، هنوز هم می توان فریاد حق طلبی را به گوش دنیا رساند.
این روزها که انقلاب اسلامی ایران در آستانه چهل سالگی تکامل خود را جشن می گیرد، می توان به ابزار رسانه به عنوان راهی موثر برای ترویج ارزش های انقلاب امیدوار بود.
انقلاب اسلامی ایران طی این چهل سال در بستر درد و رنج بارها شاهد الطاف خفیه الهی بوده است.
از اصحاب رسانه و قلم به دستان در شهر دارالمومنین کاشان انتظار می رفت، با توجه به اینکه مرضیه هاشمی نیاسر که به نوعی از فرزندان این شهر به شمار میرود، حد اقل صدای مظلوم او را به گوش هم وطنان عزیز می رساندند و به جای پرداختن به مسائلی که تفرقه ایجاد میکند و در فضای مجازی مطالب نا صواب به کار ببرند و قلم بزنند، برای نشست هم اندیشی عده ای خدمتگزار دینی و مذهبی در مساجد و هیئت های مذهبی شهرستان کاشان در آستانه چهل سالگی انقلاب با نماینده ولائی و فرهیخته و پرتلاششان درد و دل کنند و گرفتاری ها و مشکلات شان را باز گو و به گوش وکیل شان در مجلس شورای اسلامی برسانند که حق موکلین بر وکیل آنها و انتظار هم غیر از این نیست، قلم را به دست بگیرند، دوربین را بردارند و رسانه باشند برای احیای تفکرات بزرگترین انقلاب اواخر قرن بیستم، همان انقلابی که خبرنگاران آمریکائی و اروپایی در سال 57 آن را انقلاب ‹‹به نام خدا ›› نامیدند.
اگر پای اراده، ایمان و انصاف به میان بیاید رویکرد ها عوض می شود، قلم ها تغییر می کند، افکار منفی منتقدان مثبت مي شود و راه رسیدن به تعالی و تعامل و هم افزایی و هم گرایی در شهر ما هموار می شود.
به راستي چرا رسانه هاي كاشان از كنار دستگيري مرضيه هاشمي به سادگي گذشتند؟!!!