بین الحرمین شاهراه عاشقی
بین الحرمین زیباترین نقطه تحیر هستی بین خورشید و ماه و شاهراه عاشقی عشاق الحسین که مقتدای وفاداری و ولایت مداری آنها عباس بن علی بن ابی طالب است.
به گزارش خبرنگار پورتال خبری کاشان از کربلا ، بین الحرمین جاده عاشقی دو طرفه ای است که مزد ادب و وفاداری و علمداری و سقایی آن برای ابالفضل به سیدالشهداء مادرشدن فاطمه زهرا سلام الله علیها دخت النبی همسر ولایت و مادر امامت برایش شد. کربلا با بین الحرمین زیباترین قاب تصویر عاشقی در بوم چشمانی است که هر ثانیه هزاران کادر دوربین بر آن فلش می خورد.
حضور مواکب عزاداری عراقی و هیأت های سینه زنی با نوای مداحی عربی و فارسی جان بخش تربن ملودی عشق حسینی را با زبان دل طنین انداز می کند.
دیدن صحنه های ناب عزاداری با حضور برادران و خواهران عراقی که از بن جان در حالیکه تمام سر و صورت و لباس های خود را به گل آغشته کردند و مو پریشان سربندهای یا ابالفضل، یا زهرا و یاحسین بر سر دارند تو را با خود به اوج روز واقعه در صحرای ماریه می برد.
مشاهده مردانی که در سوگ حسین، خون خدا مثل زنان زجه و شیون می کنند و بر سر و صورت لطمه می زنند و بر سینه می کوبند تو را منقلب می کند.
هیأت های عزادار و مواکب حتی با حضور بانوان که عبایی به گل آغشته بر سر دارند با پرچم های متعدد و بزرگ در دست علم ارادات و عشق حسینی را برای جهانیان به اهتزاز درآوردند و فریاد می کنند لبیک یا حسین و لبیک یا عباس .
حال و هوای بین الحرمین وصف ناشدنی است اقیانوسی بیکران از عشق ورزی که علاوه بر حضور هیأت ها هر زایری جداگانه روی زمین نشسته و برای خود مناجات و نجوایی عاشقانه با سلطان عشق دارد.
حضور زنان، جوانان و کودکان و حتی افراد مسن از هر قوم ونژاد و ملیت و رنگ و زبان دراین مسابقه ارادت و عشق ورزی برایت حقیقت کربلا و یاران امام و ۷۲ کهکشان فداکاری و عاشقی را روایت می کند همان حقیقت بر سر نی که سربازانش از علی اصغر شش ماهه، قاسم داماد نوکدخدا و نوجوان، علی اکبر جوان حسین، حبیب بن مظاهر و زهیر محاسن سفید، عابث سیاه پوست ، وهب نصرانی و زنان خیام حرم را داشتند.
هیأت های مواکب عزاداری مثل دریایی خروشان در بین الحرمین زنده ترین تاریخ اسلام را برای همه دنیا جاری و ساری می کنند و به همه می گویند چه شده که ۱۳۸۰ سال قبل فرزندان علی و فاطمه وذریه رسول الله بر ظلم ظالم و حکام بی دین و شرابخوار ه و میمون باز و سگ بازی چون یزید قیام کردند و در این راه جان دادند اما هنوز نه سرخی
داغ آنها سرد شده نه حرارت عشق و محبت آنها خاموش شده است.
بین الحرمین بزرگترین فریاد حسین شناسی را با درس بصیرت و ولایت مداری عباس در گوش جهان فریاد می کند.
اکنون بعد از ۱۳۸۰ سال از روز واقعه می گذرد و تو امروز می بینی که هنوز جهان در تلاطم و خروش داغ حسین است و حقیقت عشق و ورزی و ولایت مداری و ادب عباس است که سر دنیا را در برابرش به ارادت خم کرده است :
عباسم و در پی خطر می گردم
دور و بر خیمه تا سحر می گردم
صدبار اگر علقمه را فتح كنم
لب تشنه تر از گذشته بر می گردم
*
گاهی به حضور مهر، ای ماه برو
تا جاذبه ی سیر ، الی الله برو
زینب به طنین گام تو دلگرم است
گاهی جلوی خیمۀ او راه برو
*
تا پرچم سرخ عشق بردوش من است
شوق ظفر و صبر، هم آغوش من است
یک لحظه مرا نمی گذارد آرام
این نالۀ العطش که در گوش من است
*
با یاد اباالفضل دلم آسوده ست
با او دل ما را سر و سری بوده ست
در حاشیۀ علقمه گفتم نکند
یک عمر دو دست در تنم بیهوده ست؟!
کس پیش تو دم ز زور و بازو نزد
کو آن که برابر تو زانو نزند
لب تشنه ز علقمه گذشتی آری
دریا که به رودخانه ها رو نزند
شاعر: محمد جواد غفورزاده
به نیابت از همه مردم و مخاطبان محترم ساعاتی در بین الحرمین ایستادم و همنوا با مواکب عزاداری و هیأت ها دست ارادت بر سینه زدم و اشک ریختم و دعایتان کردم