پژوهشگر و عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي كاشان با همکاري محققان کشور مالزي به
بررسي تأثير نانوذرات خاک رس در فرايند توليد الياف سلولزي پرداخت، در ساخت اين الياف از روشي سريع و حلالهاي زيستسازگار
استفاده شده که آلودگي زيست محيطي را کاهش ميدهد. افزون بر کاربردهاي نساجي، از اين
الياف ميتوان در ساخت الياف کربني با کيفيتي بالا نيز استفاده کرد.
به گزارش پورتال خبري
كاشان، دكتر محموديان در گفتگو با خبرنگاران اظهار داشت : در سالهاي اخير، فناوري
نانو به صورت گستردهاي در صنايع نساجي از جمله صنايع توليد الياف بکار ميرود.
توليد الياف نانوکامپوزيت با استفاده از تقويت کنندههاي نانومتري موجب بالا رفتن
کارايي و بهبود خصوصيات الياف ميشود.
عضو هيات علمي رشته نساجي دانشگاه آزاد اسلامي
كاشان، هدف از انجام اين طرح را توليد الياف نانوکامپوزيت سلولز بازيافته/
نانوذرات خاک رس و به منظور بهبود خواص مکانيکي و حرارتي الياف سلولز بازيافته
خواند و افزود: «الياف سلولز بازيافته به عنوان پيش زمينه در توليد الياف کربن به
کار ميرود. لذا توليد الياف نانوکامپوزيت سلولز بازيافته با درصد کربن بالاتر،
جهت افزايش کميت و کيفيت الياف کربن توليدي، هدف ديگري بود که در اين طرح دنبال
شد. الياف کربن از گروه الياف مهندسي است و کاربردهاي فراواني از جمله در صنايع
کامپوزيت، هوافضا، خودروسازي، ساختمان، لوازم ورزشي و مهندسي پزشکي دارد.»
افزايش استحکام کششي، افزايش مدول يانگ، افزايش
مقاومت حرارتي و افزايش ميزان کربن باقي مانده در اثر استفاده از نانوذرات خاک رس
در ساخت الياف سلولزي، از مهمترين نتايج اين کار است.
همانگونه که اشاره شد يکي از کاربردهاي صنعتي
الياف سلولز بازيافته، استفاده ازآن به عنوان پيش ماده در توليد الياف کربن است.
لذا افزايش ذغال توليدي در اين الياف نانوکامپوزيتي، به معناي افزايش کميت و کيفيت
الياف کربن توليدي است که نکتهي حائز اهميتي است.
محموديان در ادامه به مزاياي روش استفاده شده
اشاره کرد و گفت: «با توجه به اينکه نانوذرات در حين فرايند توليد به محلول سلولز
افزوده ميشوند، مرحلهي جديدي به فرايند توليد الياف اضافه نميشود. همچنين
نانوذرات خاک رس قيمت نسبتاً پاييني دارند. پس ميتوان گفت زمان و هزينه زيادي به
فرايند توليد الياف افزوده نخواهد شد. لذا با توجه به بالارفتن کارايي الياف توليدي
به نظر ميرسد اين کار قابليت تجاري شدن را نيز دارد. علاوه بر اين به دليل رنگ سفيد
نانوذرات مصرفي، الياف نانوکامپوزيت توليد شده، تغيير رنگ قابل توجهي نسبت به الياف
سلولز بازيافته ندارند.»
فرايند متداول در توليد الياف سلولز بازيافته،
روش ويسکوز است که فرايندي طولاني و آلوده کنندهي محيط زيست است. در اين تحقيق، اين
فرايند با روشي جديد و کوتاه، که در آن از حلالهاي يوني استفاده ميشود، جايگزين
شده است. حلالهاي يوني، دوستدار محيط زيست و به "حلالهاي سبز"
معروفند.
اين محقق در توضيح روش استفاده شده عنوان کرد:
«اين الياف نانوکامپوزيتي بر پايه سلولز بازيافته و نوعي نانوذرات خاک رس اصلاح
شده(مونت موريلونيت) به روش ترريسي توليد شده است. حلال مورد استفاده حلال يوني،
1-اتيل- 3- متيل ايميدازوليوم استات بود. همچنين تأثير نانوذرات خاک رس بر روي
خصوصيات مکانيکي و حرارتي نانوکامپوزيتها بررسي شد و ساختار و شکل آنها به کمک
دستگاههاي SEM، XRD، TEM و FTIR مورد مطالعه
قرار گرفت.»
اين تحقيقات از تلاشهاي دکتر شايا محموديان-
عضو هيأت علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد کاشان- و همکارانش در دانشگاه تکنولوژي
مالزي حاصل شده و نتايج آن در مجلهي Journal of Materials
Science (جلد
50، شماره 3، سال 2015، صفحات 1228 تا 1236) به چاپ رسيده است.