یک‌شنبه 9 دی 1387 - 19 : 7

نویسنده : محمد ملک آبادی

کد خبر : 1240

11727 بازدید

  سالگردمحمود منشي روزنامه نگار و شاعر تواناي معاصر كاشان

محمود منشي شاعر تواناي معاصر در سال 1302 ه.ش در كاشان قدم به عرصه هستي نهاد . پدرش حسينعلي منشي از شعراي صاحب شهرت بود . محمود نخست تحت تربيت پدر پرورش يافت و همراه بااين تربيت از محضر ميرزا حسن ناصري دايي پدر خويش كسب فيض كرد و كم كم به رموز و فنون ادب فارسي و هنر شاعري آشنا شد و به تكميل آن پرداخت . با درگذشت ناصري ، محمود در خدمت آيت الله حاج ميرزا مجدالدئين نراقي كه در ادبيات صاحب نظر بود بهره وافي برد .
محمود منشي خود مي نويسد : ‌روزگاري نيز كه مرحوم خالصي زاده – طاب ثراه – در شهر كاشان بسر مي برد ، نزد وي به تكميل قواعد و نحو پرداختم و از تلاميذحلقه درس تفسيرآْن شادروان به شمار مي بودم .
اين شاعر از سال 1323 ه.ش مقيم تهران شد اما هيچگاه رابطه خود را با زادگاهش كاشان نگسست و شاهد اين سخن ، اشعار غرايي است كه در باره اين شهر سروده است .
پس از اقامت در تهران ، با اغتنام فرصت و آشنايي با " ميراسماعيل يزداني سبزواري " بهره معنوي و علمي بسياري برده و از خرمن فضايل وي خوشه ها چيد .
منشي با پذيرفتن عضويت هيئت تحريريه روزنامه كيهان  به جمع نويسندگان حرفه اي پيوست و اين آغاز نويسندگي تا پايان عمر وي ادامه يافت و نتيجه اين زحمات منثوري است كه برخي از آنها انتشار يافته و بعضي ديگر به طبع نرسيده است .
محمود از سال 1347 ه.ش عضو فرهنگستان شد و تا سال 1363 ه.ش اين عنوان را داشت و همچنين چند سالي چند ، استاد هنرستان موسيقي بود در ماده " ريتم شعرفارسي " تدريس مي كرد و در ضمن سرپرستي مجله "‌هفت هنر " به عهده او بود .
فراهم آورنده " دفتر شعردري " غلامحسين رضا نژاد " نوشين " زبان و سخن منشي را در قصيده ، چنين بيان مي كند :
" زبان منشي در بين قصيده پردازان نيم قرن اخير نه كم نظير ، كه به حق بي نظير است ، زيرا در ترتيب قصيده و نظم سخن ، روان تر و صاف تر از چشمه ساران بهاريست و در ميان معاصران كه همه آنها را به خوبي مي شناسم و آثارشان را خوانده ام ، سخنوري را سراغ ندارم كه در استادي و مهارت و تسلط بر كلام ، با منشي همسري و برابري كند ، چه رسد كه از او سبقت گيرد"
منشي گذشته از آن كه در قصيده سرايي تخصصي ماهرانه داشت در نويسندگي نيز چيره دست بود و در نثر ، كلامي استوار و فصيح داشت ، چنان كه دو اثر معروفش " سلام برحسين " و " صادق آل محمد " شاده صادقي براين مدعاست .
 نوشين در باره نثر او مي گويد " " در ميان همه نويسندگان معاصر ، بي هيچ شايبه اغراق و مبالغه ، نثر از حيث ايجاز و اختصار و ساده نويسي از عالي ترين امتياز برخوردار است . دليل اين امر ، حدود نيم قرن همكاري با مطبوعات كشور و كسب تجارب و تحصيل آزمونهاي فني بود كه به جز آن استاد كمتر كسي بدان دست يافت .
منشي نسبت به ائمه دين عليه السلام اخلاصي فراوان داشت و در مدح و منقبت آنان قصايدي بلندو بليغ سروده است .
وس در شعر " محمود " تخلص مي كرد و در برخي از قصايد خود از آن بهره جسته است و اين بدان جهت بود كه پدرش حسينعلي منشي ، تخلص "منشي : را اختيار كرده بود .
وفات محمود منشي در تهران به تاريخ دي ماه سال 1364 ه.ش اتفاق افتاد و پيكرش به كاشان حمل گرديد و در مقبره خانوادگي پدرش در مزار دشت افروز به خاك سپرده شد .
از آثار وي توان به 1 – سلام بر حسين 2 – صادق آل محمد 3 – دفتر شعردري (ديوان اشعار) 4 – معيارشناسي در شعر فارسي 5 – كاشان و ادبيات 6 – كتاب گمشدگان (شرح حال ) 7 – سرگذشت ( مجموعه داستان )‌8 – واژه نامه بسامدي اشعار شهيد بلخي 9 – واژه نامه بسامدي ديوان منوچهر دامغاني 10 – واژه نامه بسامدي منظومه "ويس و رامين" 11 – واژه نامه گرشاسب نامه اسدي طوسي با همكاري دوتن از پژوهشگران فرهنگستان زبان 12 – واژه نامه ديوان ناصرخسرو 13 – واژه نامه اشعار ابوشكور بلخي 14 – واژه نامه همكرد در اشعار نظامي با همكاري يكي از محققان فرهنگستان 15 – ويرايش واژه نامه بسامدي رساله "معيار العقول " 16 – ويرايش واژه نامه "جوديه " 17 – ويرايش "رگ شناسي " بوعلي سينا 18 – واژه هاي معرب "منتهي الارب" ،‌ " صراح اللغه" ، " فرهنگ جهانگيري " و " برهان قاطع اشاره نمود .
اين قصيده از او است :
بسته استغناي من ، دربند عزلت پاي من / پاي من شد بسته زنجيراستغناي من
بي نيازم كرده از حلق جهان ، طبع بلند / زان سبب پيجيده اندر دامن من پاي من
آز را در ديده خاك اعشانده و سيمرغ وار/ جسته بر قاف قناعت ، اشيان عنقاي من
شاخه كج نيستم ، تا سر فروآرم به خلق /سرو آزادم ، نيايد كژي از بالاي من
مام من ازاده ام زاده است و جز آزادگي / بر پسرننهاده ميراث دگر ، باباي من
دست خود را شسته ام ، ز آلايش آز و نياز / بي نيازي ، گرد آز افشانده ، از سيماي من 
منبع :‌ كتاب برزگان كاشان تاليف افشين عاطفي